In de hoofdrol: Ellen Hermary
Ellen Hermary maakt overal een verhaal van
Als je met Ellen Hermary gaat praten over tekenen en schilderen komt er een blije lach op haar gezicht en haar ogen stralen. Ze houdt ervan om met grote precisie te tekenen, te aquarelleren of te schilderen voor zichzelf en ook in opdracht. Vandaar dat ze ook deelneemt aan dríe
groepen bij Debutade.
Haar liefde voor dieren en de natuur zijn voor haar een grote bron van inspiratie en leveren haar altijd onderwerpen en thema’s om uit te werken. Dan begrijp je ook dat ze ooit een workshop bij onze Westfriese koeienschilder Ruud Spil heeft gevolgd.

Koeienschilderij in acryl
Ellen tekende als kind al veel, in de eerste klas van de lagere school was er een tekenwedstrijd ter gelegenheid van het 600 jarig bestaan van
Hoorn, ze deed mee en won de 1e prijs. Ze zegt: “Als kind teken je objecten, niet de omgeving”. Voor de prijswinnende tekening tekende zij drie kabouters met een Eénhoorn in primaire kleuren.
Op haar 9e jaar begon Ellen al bij Debutade in een groot lokaal in het oude politiebureau aan de Muntstraat bij juffrouw Stumpel, een schat van
een vrouw. Helaas is zij door een noodlottig verkeersongeval jong overleden, maar velen hebben goede herinneringen aan haar en er hangt een prachtig portret van haar in het atelier van Debutade. Alle soorten leeftijden zaten er in de groep ook zwakbegaafden.
Het was voor iedereen toegankelijk. En het ging erom dat je plezier had. En dat hadden ze.
Van haar 9e tot haar 15e was Ellen bij Debutade. Toen moest er gewerkt worden. Vóór de verpleging, gaf zij handwerk- en naailessen, Door haar
voltijdbaan in de verpleging, studeren en mantelzorg, had Ellen niet veel tijd meer om te tekenen. Af en toe kwam ze nog aan tekenen toe.
Trein met zonnedak, aquarel bij Margo
Toen ze 30 was, ging ze een paar jaar bij Debutade leren aquarelleren in het pakhuis aan de Appelhaven. Ze volgde bij Zoufy workshops over het
tekenen van ‘Dieren’ Zoufy gaf workshops in verschillende wijkcentra.
Kater Spijker in opdracht gemaakt voor een kennis
En bij de Blauwe Schuit had ze vier jaar les van Paulus Kamp. Toen Paulus met pensioen ging, stopte Ellen en ook omdat ze 25 euro per les te duur vond worden (omdat Drechterland niet genoeg mee betaalde aan de Blauwe Schuit) En Debutade zat helaas vol. Toen veertien jaar geleden Wil Cortie een nieuwe groep opstartte om met olieverf te werken, was Ellen haar 1e leerling.
Mineke Jas nodigde haar uit om bij Lia Ootes met paletmes te leren werken. Daardoor ging Ellen ook op de maandagavond lessen. 12 jaar geleden deed ze bij de Blauwe Schuit mee op woensdagavond ‘Kunst op zolder’. Ze huurden een lokaal, maar daar zat maar één begeleider op een groep van 30 mensen.
Toen kwam corona, de groepen bij Debutade werden gehalveerd, Zoufy ging weg bij Debutade en de gespiltste groep op de vrijdagavond kwam onder leiding van Margo Schoutsen. En Ellen werkt ook nog steeds op de maandagavond bij Wim Zwijsen.
En natuurlijk liep de donderdagmorgengroep bij Wil gewoon door. Daar werkte Ellen altijd met olieverf. Als er één Debutadeganger ervaren is in het werken in de groep is Ellen het wel. Ze zegt: ‘Elke groep heeft een andere manier van communiceren maar de sfeer blijft hetzelfde.”
Haar voorkeur ligt bij tekenen. Allerlei soorten potloden soms gecombineerd met fineliner Ze zegt: “Als ik met kleurpotloden werk, wordt mijn hoofd leeg. Nu na de vakantie ga ik werken met olieverf, daar ben ik wel een jaar mee bezig. Ik heb veel geduld van nature.” Ellen houdt veel van dieren met name poezen en ze kan ook goed dieren tekenen/ schilderen en zij werkte ook in opdracht.
Ellen vertelt: “Bij Wim op maandagavond voeren we verschillende opdrachten uit, altijd een maandopdracht. Bij Margo zijn we nu bezig met
Monet, we werken vaak thematisch”.
Strand Petten, waterig zonnetje met verschillende diktes potlood getekend. Adviespuntjes van Margo gekregen
Bij het tekenen heeft Ellen 8 verschillende B potloden en ze begint altijd met HB. Ze werkt ook graag met pastelpotloden. We praten over Ellens strandschilderij waar ze een jaar mee bezig is geweest. Ze zegt: “Als schilder/tekenaar leer je het meest van je fouten. Ik werk graag meer gelaagd zodat het los wordt”.
“Als ik een opdracht krijg om handen te schilderen, dan vind ik dat niet leuk, ik maak er een heel ander verhaal van met grote en kleine handen”.
IJsjes krijgen gezichtjes en kippen maken weer iets anders mee. Ellen voegt met haar grote fantasie heel veel samen in één tekening.
De tekening met perspectief van de trappen is zo ontstaan. Ze begint met een paar willekeurige lijnen die toch de tekening in evenwicht
houden. Dan komen er steeds weer lijnen bij en dan gaat ze er kleiner in werken. Het is allemaal fantasie, zo bijzonder.
Perspectief door Ellen zelf ontworpen en getekend
Ellen kijkt goed om zich heen en vindt de mooiste details in haar omgeving en in de natuur. Haar enthousiasme werkt aanstekelijk naar anderen en ze heeft ook altijd een goed woord, een compliment of een tip voor haar groepsleden. Zo is ze een verbindende factor in onze groep. Bedankt, Ellen voor je inspiratie.
Marina Slot






